Filcowanie, czyli filcowanie z wełny: co powinien wiedzieć początkujący?

Filcowanie to rodzaj robótek ręcznych, w których rzemieślniczki tworzą różnorodne produkty z wełny: zabawki, buty, ubrania, panele dekoracyjne, a nawet dywany. Pod ich rękami materiał ożywa i zamienia się w przedmioty, które ogrzewają, bawią, cieszą oko... Istnieje legenda, że pierwszy filcowy dywan powstał na Arce Noego. Jednak obecnie filcowanie pozostaje popularnym, fascynującym i niedrogim rodzajem robótek ręcznych.

Rodzaje filcowania

Needlewomen wybiera jeden z rodzajów filcowania lub umiejętnie łączy je wszystkie:

1. Filcowanie na mokro odbywa się za pomocą roztworu mydła i specjalnej techniki pocierania wełny. Z jego pomocą uzyskuje się płaskie tkaniny do produkcji dywanów, paneli, toreb, elementów odzieży.

2. Filcowanie na sucho polega na użyciu specjalnej igły, za pomocą której przebija się wełnę. Pozwala uzyskać obszerne produkty, takie jak pamiątki, dekoracje lub zabawki.

Często rzemieślniczki podczas tworzenia swoich arcydzieł używają obu technik i otrzymują naprawdę wyjątkowe, piękne produkty.

Jaki rodzaj wełny jest potrzebny do filcowania?

Na marginesie! Filcowanie jest możliwe dzięki specjalnej strukturze wełny. Włoski mają łuskowatą strukturę, dzięki czemu dobrze do siebie przylegają, tzn. odpadają. Z tego powodu do pracy używa się wyłącznie naturalnego materiału:

• wełna owcza (najpopularniejszy materiał);
• kaszmir - wełna kóz górskich (bardzo ciepła i absolutnie hipoalergiczna);
• wełna królików angorskich (szczególnie miękka);

wełna z kóz angorskich i moher (najtrwalsze, z charakterystycznym połyskiem) itp.

W sprzedaży wełnę można znaleźć w postaci taśmy zgrzebnej lub czesankowej. Rozważmy ich cechy:

Taśma wioślarska (inna nazwa - topy) - wełna do filcowania, której włókna ułożone są w długie wstążki. Nadaje się zarówno do filcowania na sucho, jak i na mokro. Aby rozpocząć filcowanie, włókna we wstążce muszą być starannie wymieszane. W formie nie splątanej taka wełna jest używana na przykład do produkcji włosów dla lalek lub imitacji długiej wełny na figurkach zwierząt.

Zgrzeblenie to zasadniczo wata wełniana. Można powiedzieć, że jest to już przygotowana wełna. Nie jest poddawana wstępnej obróbce, a jej włókna są splątane. Najlepiej nadaje się do filcowania na sucho.

Na marginesie! Możliwe jest samodzielne uzyskanie kardochezy. Aby to zrobić, będziesz potrzebować taśmy do czesania i 2 grzebieni dla zwierząt (zastąpi to zgrzebło ręczne). Z pomocą grzebieni i plątaniny wełny. Należy jednak pamiętać, że zgrzebło domowej roboty będzie cienkie, ponieważ grubość włókien w taśmie z reguły nie przekracza 20 mikronów. Jak wpłynie to na pracę? Układanie produktu będzie trwało dłużej.

Trochę o grubości wełny i co na nią wpływa?
Wełna do filcowania ma różne grubości:

Wełna cienka ma włókna o grubości nie większej niż 19-25 mikronów (używa się takiego terminu jak "grubość wełny"). Składa się z włókien puchowych. Nadaje się do drobnych prac wykończeniowych i wytwarzania wszelkiego rodzaju produktów.

Półdrobny ma 25-29 mikronów. Składa się z gruboziarnistego puchu. Służy do prac wykończeniowych, do produkcji dekoracji, toreb, kapci. Jego cechą szczególną jest to, że jest lniany i kłujący, dlatego nie zaleca się wykonywania z niego szalików i elementów odzieży.

Półgruby - 31-40 mikronów. Składa się z grubszych włókien wełnianych. Jest używana do filcowania butów, zabawek, stylizowanych na antyki.

Grube włókna wełny - od 40 mikronów. Jest używana do filcowania dywanów.

Ważne: Początkujący w filcowaniu powinni wybrać wełnę o grubości nie większej niż 18-24 mikronów. Jest ona odpowiednia do opanowania techniki filcowania zarówno na mokro, jak i na sucho. Początkujący mogą wykonać z niej swoje pierwsze torby, rękawiczki, kapcie, panele, zabawki i przedmioty dekoracyjne. Należy pamiętać: im cieńsza wełna, tym bardziej się kurczy. Dlatego warto zaopatrzyć się w dużą ilość materiału. Jest też inna zależność: im cieńsza wełna, tym lepiej nadaje się do filcowania na sucho.